Ο Άρης ηττήθηκε με κατεβασμένα τα χέρια στην OPAP Arena από την ΑΕΚ χθες (2-0), απογοητεύοντας μεν τον κόσμο του που περίμενε πιο πειστική εμφάνιση, ωστόσο δεν έχασε τίποτα.
Και εξηγώ: Μετά την ήττα 3-0 από τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, οι Κιτρινόμαυροι έχασαν κάθε ελπίδα για τη 4η θέση που οδηγεί στο Conference League, και ήταν βέβαιο πως θα προετοιμαστεί νωρίτερα για τον τελικό του κυπέλλου, κάνοντας ροτέισον και διαχείριση των ποδοσφαιριστών που έχει στο ρόστερ. Έκανε μερικές αλλαγές στο “Βικελίδης” κόντρα στον Παναθηναϊκό, διατηρώντας τη βασική εντεκάδα την πλειοψηφία των βασικών του παικτών, καθώς θέλει εντός έδρας να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, και όχι να αμύνεται και εκεί.
Το ροτέισον κορυφώθηκε χθες, με τον Άκη Μάντζιο να μην έχει στη διάθεση του Φαμπιάνο και Φεράρι, αμέσως-αμέσως δύο αλλαγές στην εντεκάδα σε σχέση με το ματς με τον Παναθηναϊκό. Βασικός ο Βερστράτε, που δεν αγωνίζεται, ενώ ο Ανσαριφάρντ αγωνίστηκε για 75 λεπτά, πριν δώσει τη θέση του στον Βέλεθ. Ο Παναγίδης έπαιξε όλο το ματς, ενώ βασικός ήταν ο Φετφατζίδης, βγαίνοντας εκτός για να περάσει στο παιχνίδι ο Μανού Γκαρθία, ο οποίος δεν προσέφερε ιδιαιτέρως.
Το να κάνει μία ομάδα μία κακή εμφάνιση, σε μία έδρα που ο αντίπαλος μόνο αμελητέος δεν είναι, είναι φυσιολογικό. Ειδικά όταν ο Άρης κάνει… αγγαρεία στο πρωτάθλημα για τις εναπομείναντες αγωνιστικές πριν δώσει το παιχνίδι που… τον «καίει». Τώρα, συγκεκριμένοι θέλουν να συνδυάσουν τη χθεσινή «κακή» ήττα του Άρη με τους… μηχανισμούς τους, αλλά δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λογική στις εικασίες και στα συμπεράσματα τους. Αν αυτοί, με τη χθεσινή ήττα του Άρη από την ΑΕΚ, συμπέραναν πως ο ελέφαντας πετάει, ασ’ τους να το πιστεύουν. Στον Άρη πρέπει να δουν γιατί πραγματικά η εμφάνιση ήταν τόσο κακή, και να πράξουν διαφορετικά και καλύτερα κόντρα στην Ένωση την ερχόμενη Κυριακή.
Και σίγουρα το παιχνίδι στο “Βικελίδης” θα είναι πολύ διαφορετικό. Εντός έδρας ο Άρης εμφανίζεται… άλλη ομάδα. Αυτό αποδείχθηκε με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, και πάλι… Παναθηναϊκό παρά την ήττα. Μόνο κόντρα στον Ολυμπιακό ήταν κακός όπου αναμετρήθηκαν οι δύο ομάδες, μετρώντας ισάριθμες ήττες. Όπως και να έχει, είτε ο Άρης «παίξει» και κερδίσει, είτε «δεν παίξει» και χάσει, βαθμολογικά ποσώς τον ενδιαφέρει. Αυτό που θα τον ενδιαφέρει θα είναι ο λόγος που συνέβη αυτό, με στόχο να το βελτιώσει στη συνέχεια.
Επικοινωνιακά, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του Κυριακάτικου αγώνα, με γκέλα της ΑΕΚ να «ευνοεί» βαθμολογικά τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό (και λίγο τον Ολυμπιακό), θα βρουν να γράψουν. Για αυτό, δεν έχει νόημα να αντικρούουμε… ελέφαντες με λογική. Αν κερδίσει ο Άρης, μπήκε στο άρμα κάποιου άλλου, αν ερθει ισοπαλία, κάποιος κονόμησε, αν χάσει, έκανε ότι είπε το “αφεντικό”. Στο τέλος, ας μη γίνονται τα ματς ΑΕΚ-Άρης και Άρης-ΑΕΚ. Α μίσο, το ίδιο δε λέγαμε για τα ματς με τον Ολυμπιακό πέρυσι και τις περυσινές σχέσεις των δύο ομάδων; Σε μία χρονιά που ο Άρης κέρδισε δύο φορές τον Ολυμπιακό στο “Βικελίδης”, και επέστρεψε από το 2-0 στο 2-2 στο Φάληρο στα Play-Offs, κόβοντας όποια ελπίδα για πρωτάθλημα από τους Πειραιώτες. Κάπου εδώ θα σταματήσω.
Ανακεφαλαίωση. Ο Άρης θα παίξει, όπως κάνει πάντα, για τον εαυτό του. Το αν θα κερδίσει ή χάσει δε σημαίνει πως δεν προσπάθησε. Νόημα για τον Άρη έχουν οι εμφανίσεις του και φυσικά να μη χάνει όταν αξίζει να νικήσει, όπως έγινε με τον Παναθηναϊκό. Τέτοιες ήττες φυσικά και θα έρθουν. Στον Άρη… έχουν «χορτάσει» τόσα χρόνια σε τέτοιες ήττες. Το θέμα είναι φέτος, στις 18 Μαΐου, να κάνει το καλύτερο παιχνίδι της χρονιάς του και να πάρει το κύπελλο. Να είναι καλύτερος από τον αντίπαλο του και να κατακτήσει το τρόπαιο, και να μη μείνει με το «κρίμα» μετά.