Μη απειλητικός Άρης, νέο στραβοπάτημα από «διαφορετικό» Ολυμπιακό στην έδρα του (0-1).
Δεν τον λες και απαθή, πίεσε, έκλεψε μπάλες με δύναμη, όμως ήταν παντελώς μη απειλητικός κόντρα στον Ολυμπιακό.
Ο Άρης πλήρωσε την αδράνεια στις στατικές φάσεις, καθώς στο 55ο λεπτό, ο Σοάρες με διπλή προσπάθεια άνοιξε το σκορ μετά από εκτέλεση φάουλ.
Φάνηκε η απουσία του Καμαρά επιθετικά, καθώς με τον Ντιαγέ και -ύστερα- τον Μάνο δεν μπόρεσε να δημιουργήσει καταστάσεις. Με έναν καλούτσικο Ιτούρμπε που έκανε διεισδύσεις, προσπάθησε να «χωθεί», όμως δεν τον βοήθησε η υπόλοιπη ομάδα.
Οι 9(5) τελικές του Άρη νομίζω είναι κάτι παραπάνω από πλασματικές, καθώς οι περισσότερες από αυτές ήταν σουτ προπόνησης για τον Τζολάκη.
Η αλήθεια είναι πως βγήκε αρκετές φορές στην αντεπίθεση, όμως δεν συνεργάστηκε σωστά και σπατάλησε μπόλικες ευκαιρίες να ανοίξει το σκορ ή να ισοφαρίσει μετ’ έπειτα.
Η φετινή ομάδα από την αρχή δείχνει μία αστάθεια, μία έλλειψη σταθερότητας.
Ποιοτικά έχει πολύ καλύτερο ρόστερ από τις συνδιεκδικήτριες ομάδες των Ευρωπαϊκών εισιτηρίων, όμως δεν το δείχνει στο τερέν.
Με βάση το πως παίζει στους αγώνες, δεν του αξίζει θέση στην Ευρώπη, ο Παναθηναϊκός που έχει πιο «φτωχό» ρόστερ, έχει σταθερότητα και παίρνει αποτελέσματα.
Η λευκή ισοπαλία στο ΟΑΚΑ, αποτέλεσε δώρο για τον Άρη που με νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό θα βρισκόταν και πάλι σε θέση οδηγού της 3ης θέσης.
..Δεν το έκανε και τώρα παίζει τελικούς με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, ενώ «χρωστάει» στον ΠΑΣ Γιάννινα.
Επαναλαμβάνω, δεν αξίζει θέση στην Ευρώπη με βάση την συλλογική του εικόνα μέσα στη χρονιά, όμως αν παλέψει στα επόμενα 3 παιχνίδια και -ΚΑΠΩΣ- πάρει 3 νίκες, τότε η 4η θέση ίσως είναι αυτή που θα του δοθεί.