Στον Άρη επικρατεί, εδώ και 5 χρόνια, το φαινόμενο του παρορμητισμού, το οποίο πηγάζει από την κεφαλή της ομάδας, και φτάνει μέχρι τον τελευταίο ποδοσφαιριστή.
Πρώτα θα μιλήσω προσωπικά. Την περασμένη Κυριακή, μετά την ντροπιαστική ήττα από την Λαμία με 1-0, ήμουν αυτός που αρνήθηκε κατηγορηματικά να αναλύσει το παιχνίδι, καθώς εκείνη τη στιγμή, λόγω της τραγικής εικόνας της ομάδας, ο εκνευρισμός που είχα δεν θα έβγαινε σε καλό.
Έτσι και αλλιώς δεν βγήκε σε καλό. Ο παρορμητισμός μου να ζητήσω φυγή του Τερζή και του Καρυπίδη το βράδυ της Κυριακής ήταν τουλάχιστον τραγικός αυθορμητισμός από μεριάς μου, κάτι το οποίο ανακαλώ, για αυτό και δεν υπάρχει πλέον το εν λόγω άρθρο μετά το ματς.
Από εκεί και πέρα, εγώ, και ο κάθε “εγώ”, δεν μπορούν να επηρεάσουν την ομάδα ή να διορθώσουμε τα λάθη της ομάδας. Εμείς είμαστε εδώ για να τονίζουμε τι έγινε λάθος, αλλά και για να κάνουμε αυστηρή, και όχι μόνο, κριτική στην ομάδα, πάντα καλοπροαίρετα και με επιχειρήματα, χωρίς να απαξιώνουμε και να ισοπεδώνουμε τα πάντα.
Το να αφήσει την ΠΑΕ Άρης ο Θόδωρος Καρυπίδης είναι μία λύση, η οποία ανοίγει πολλά προβλήματα, αλλά και ζητήματα και για αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο από μεριάς του. Εύκολο να απαιτείς σαν “εξωτερικός”, δύσκολο να πράττεις ως “εσωτερικός”. Στο κάτω-κάτω της γραφής, το πρόβλημα δεν είναι αν θα έρθει κάποιος με χρήματα, με κότερα και όλα τα συναφή.
Το θέμα είναι επιτέλους να καταλάβει ο κύριος Καρυπίδης πως το πλάνο που εφαρμόζει εδώ και 5 χρόνια ΔΕΝ μπορεί να προχωρήσει άλλο. Για αυτό μπαίνει στο παιχνίδι η πώληση της ΠΑΕ, γιατί είτε θα αλλάξει τρόπο σκέψης και νοοτροπία, ή θα αφήσει την ομάδα σε κάποιον ο οποίος θα επιτρέψει στους αρμόδιους να οργανώσουν την ομάδα…