Ο Άρης έχασε χθες με κατεβασμένα τα χέρια στην Τρίπολη, κάνοντας ένα… άφαντο δεύτερο ημίχρονο και δίνοντας απλόχερα τη νίκη στον Αστέρα.
Πολλές είναι οι δικαιολογίες για το χθεσινό παιχνίδι. Ο βούρκος, ή η πισίνα για πόλο όπως χαρακτηρίστηκε πολύ σωστά, η απουσία του Μορόν, του Μάγιο, και άλλα. Αυτά, δυστυχώς, τα ακούμε… δωρεάν.
Είναι γεγονός πως το παιχνίδι δεν έπρεπε να ξεκινήσει ποτέ σε τέτοιο γήπεδο. Έβρεχε ασταμάτητα από δύο ώρες πριν μέχρι και το τέλος του αγώνα, και αν ήταν κάποια άλλη μεγάλη ομάδα, είναι βέβαιο πως θα πήγαινε σε αναβολή λόγω αγωνιστικού χώρου. Ουσιαστικά, πάλι ο Άρης (και ο Αστέρας, εν προκειμένω), δεν αγωνίστηκαν επί ίσοις όροις, κάτι το οποίο αποτελεί αλλοίωση του πρωταθλήματος.
Από εκεί και πέρα, έτσι όπως ξεκίνησε και κύλησε το παιχνίδι, είναι αδιανόητο να μην μπορεί ο Άρης να κρατήσει το 0-1. Αρχικά, ο Σίστο χάνει απίστευτη ευκαιρία μόλις στο 5′ με σχεδόν ΚΕΝΗ εστία. Θεωρώ πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής… δεν έχει κάτι να μας δείξει από εδώ και πέρα. Τέσσερις μήνες πέρασαν από την σέντρα του πρωταθλήματος και δεν έχουμε δει το παραμικρό από τον Δανό.
Από εκεί και πέρα, η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη κάνει εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο παρά τις υπέρογκες δυσκολίες του αγωνιστικού χώρου, που του απαγορεύει να γυρίζει τη μπάλα στον Κουέστα και γενικά να κάνει πάσινγκ γκέιμ στο δικό του μισό διότι η μπάλα κολλούσε, ελέγχει το ματς, πετυχαίνει το πρώτο γκολ και κλείνει ιδανικά το α’ μέρος με το υπέρ της 0-1.
Στην επανάληψη… δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ο Άρης ήταν φάντασμα, κάνοντας μοναδική φάση στο 65′ με τον Γκαρθία, ο οποίος… προσπαθούσε να κρατήσει το ένα ρουθούνι πάνω από τη… λίμνη της Τρίπολης, χωρίς να γίνεται εμφανής η παρουσία του…
Ούτε ο Αστέρας έκανε τίποτα το ιδιαίτερο. Εκμεταλλεύτηκε την κάκιστη αμυντική λειτουργία του Άρη, αρχικά στο 59′ με το γκολ του Γιαμπλόνσκι, σε μία φάση που ο Μοντόγια κοιτάει τον Μπαρτόλο να κάνει άνετος σέντρα, ενώ η υπόλοιπη άμυνα δεν μαρκάρει τον σκόρερ. Στο 2-1, ο Μοντόγια πάλι είναι στο επίκεντρο, καθώς η σέντρα του Μπαρτόλο πηγαίνει σε ένα σημείο στο οποίο ο Μακέντα πηδάει και παίρνει μία… εύκολη κεφαλιά στη γωνία. Αν το δούμε με βάση το ύψος, ο Μακέντα πήδηξε… μόνος του…
Μπορεί φέτος να έγινε υπέρβαση στις μεταγραφές και οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν να είναι αρκετά ποιοτικοί και, ακόμη και χθες, να βρίσκονται πολλές φορές με ωραίο πάσινγκ γκέιμ, ωστόσο κάποια «γρανάζια» δεν αρκούν προκειμένου ο Άρης να διεκδικήσει 4άδα, ή να κάνει πρωταθλητισμό. Βαθμολογικά απέχει 4 βαθμούς από την 4η ΑΕΚ, ωστόσο ο φετινός Άρης, παρότι αρκετά ποιοτικός, δεν δείχνει πως μπορεί να περάσει κάποιον από τους υπόλοιπους τέσσερις και να μπει σφήνα στην 4άδα. Το θέμα για τον ίδιο είναι να διεκδικήσει μέχρι τέλους (ή όσο μπορεί) την είσοδο του στην 4άδα, και αν δεν καταφέρει, να τελειώσει όσο το δυνατόν νωρίτερα την υπόθεση της 5ης θέσης, καθώς θυμίζω πως στα play-offs στις θέσεις 5-8 οι βαθμοί διαιρούνται δια δύο…