Ο Άρης ίσως περνάει μία περίοδο… «πτώσης», με συνεχόμενες μέτριες προς κακές εμφανίσεις, παρά το γεγονός ότι στα τελευταία 4 παιχνίδια που εμφανίζεται αυτό το φαινόμενο, έχει μία ήττα από τον… Σιδηρόπουλο.
Με την Καλλιθέα δεν εντυπωσίασε, ωστόσο η κόκκινη κάρτα της φιλοξενούμενης ομάδας, σε συνεργασία με την ατομική ποιότητα του Άρη έφεραν τη νίκη. Στο ΟΑΚΑ οι Θεσσαλονικείς ήταν… «άφαντοι» για ένα ημίχρονο, στην επανάληψη έδειξαν άλλο πρόσωπο, και πήραν την πολύ σημαντική ισοπαλία, κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό που έκανε την καλύτερη του εμφάνιση.
Έπειτα, στην OPAP Arena, η εμφάνιση ήταν ακόμη χειρότερη, ωστόσο η ΑΕΚ χρειάστηκε έναν… από μηχανής θεό με όνομα Σιδηρόπουλος για να πάρει τη νίκη με το ελάχιστο δυνατό προβάδισμα του 1-0. Ο Άρης δεν άξιζε τίποτα περισσότερο από εκείνο το ματς, βάσει εικόνας, ωστόσο αν ο διεθνής ρέφερι τιμωρούσε με κόκκινη κάρτα τον Μπρινιόλι στο πρώτο μέρος, θα μιλούσαμε για άλλο ματς.
Και φτάνουμε στο χθεσινό. Η ομάδα του Άκη Μάντζιου έκανε ένα αρκετά μέτριο παιχνίδι, με τον Λεβαδειακό να εντυπωσιάζει και να είναι καταπληκτικός εντός των τεσσάρων γραμμών. Όμως, υστερούσε σε ποιότητα. Ποιότητα την οποία είχε ο Άρης, και σε δύο στιγμές εκμεταλλεύτηκε για να κάνει το 1-0 και το 2-1. Σίγουρα, η κατοχή και οι προϋποθέσεις της ομάδας από τη Βοιωτία δεν αντικατοπτρίζονται από το τελικό σκορ, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν παίρνεις πάντα αυτό που αξίζεις.
Όσον αφορά τον Άρη, έκαναν τη δουλειά τους και προχωράνε παρακάτω. Προφανώς και δε γίνεται καμία ομάδα να πάει… «τρένο» και να πετύχει τους στόχους του, κάνοντας εκπληκτικές εμφανίσεις σε κάθε ματς. Αυτό που μετράει σε ματς όπως το χθεσινό, ή αυτό στο ΟΑΚΑ πριν 8 μέρες, είναι να μπορείς να αντιδράσεις και να πάρεις το αποτέλεσμα που θέλεις ακόμα και στη κακή σου μέρα.