Την περασμένη Κυριακή ο Άρης επικράτησε με 0-1 του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο χάρις το γκολ του Σαμόρα στο 2′.
Πολύ γρήγορα στην αναμέτρηση ο Άρης είχε προβάδισμα και ένα σκορ το οποίο έπρεπε να κρατήσει και να διαχειριστεί, κάτι το οποίο κατάφερε με σχετική ευκολία και χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα. Η ομάδα του Άκη Μάντζιου έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα. Έδωσε την μπάλα στο συγκρότημα του Φατίχ Τερίμ και κρατήθηκε -εκπληκτικά- στην άμυνα. Οι Πράσινοι, από τη μεριά τους, δεν… ήξεραν τι να την κάνουν την μπάλα, με αποτέλεσμα είτε τα πολλά λάθη, τα οποία δημιούργησαν προϋποθέσεις αντεπιθέσεων για τον Άρη, φτάνοντας πολύ κοντά στο 0-2, είτε σε «σουτάκια» που εξουδετέρωσε ο Κουέστα, είτε σε κακές τελικές προσπάθειες, με την μπάλα να καταλήγει στην κατοχή των Κιτρινόμαυρων.
Και όλα αυτά, σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος «καίγεται». Παίζει στα… κόκκινα όλα του τα ρέστα για τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, και πήγε στη Λεωφόρο ο αδιάφορος βαθμολογικά Άρης και έπαιξε άριστα αυτό που ξέρει, πήρε μία επαγγελματική νίκη ουσίας και ψυχολογίας, και ταυτόχρονα γκρέμισε τα όνειρα του Παναθηναϊκού. Για αυτό και οι αποδοκιμασίες από τον κόσμο του Τριφυλλιού. Μία ομάδα που, βάσει ιστορίας αν το δει κανείς, και βάσει το πόσο κοντά στην κορυφή είναι λίγες στροφές πριν το τέλος της σεζόν, διεκδικεί τον τίτλο, χάνει εντός έδρας από τη 5η ομάδα, η οποία δεν κυνηγάει τίποτα, είναι αποτυχία. Και προφανώς δεν υποτιμώ τον Άρη. Ο Άρης ξέρει τους στόχους του και κάνει… αγγαρεία στα Play-Offs. Αλλά, βρίσκει κίνητρο εκεί που δεν υπάρχει, πηγαίνει και παίζει για τον εαυτό του και νικάει στην έδρα του 2ου -μέχρι τότε- στη βαθμολογία, ο οποίος θέλει το απόλυτο για να πάρει το πρωτάθλημα, με παράλληλα στραβοπατήματα της ΑΕΚ. Σκεφτείτε μόνο ότι, η ΑΕΚ έχασε με 3-2 από τον ΠΑΟΚ, και με νίκη του ο Παναθηναϊκός επί του Άρη θα μείωνε στο -1 από την Ένωση. Κι όμως, κατάφερε και έχασε από μία ομάδα χωρίς κίνητρο, ενώ αυτός τα έπαιζε «όλα για όλα».
Αυτό το «όλα για όλα», φάνηκε και στο γήπεδο, όμως. Αυτή η νοοτροπία φάνηκε και μέσα στο τερέν. Φάνηκε πως όλα ήταν… στην τύχη. Φάνηκε, σε κάποιον που έβλεπε το ματς, πως ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να ισοφαρίσει, ή να σκοράρει γενικά, αλλά δε… «καίγεται» κιόλας, ενώ η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Έδειξε ότι μπορεί και μακριά από την έδρα του.
Το καλύτερο επιθετικό ποδόσφαιρο που έχει παίξει ο Άρης στα Play-Offs το έκανε και πάλι κόντρα στον Παναθηναϊκό, στο παιχνίδι των δύο ομάδων στη Θεσσαλονίκη με νικητή τους Πράσινους με σκορ 0-2. Ένα σκορ που δεν αντικατοπτρίζει την εμφάνιση και τις ευκαιρίες που είχε ο Άρης. Η καλύτερη εμφάνιση, μέχρι την Κυριακάτικη κόντρα στο Τριφύλλι ήταν εκείνη για τους Θεσσαλονικείς. Σημαντικός παράγοντας η έδρα, καθώς πάντα ο Άρης στο “Βικελίδης” παίζει καλύτερα. Την Κυριακή, όμως, απέδειξε πως μπορεί και μακριά από το Χαριλάου.
Κατάφερε μέσα στην έδρα του Παναθηναϊκού να παίξει με το πλάνο του προπονητή, να σκοράρει και να διαχειριστεί το ματς μέχρι τέλους. Αυτό που -πάνω-κάτω- θα κάνει και στον τελικό. Θα ψάξει το γρήγορο γκολ και στη συνέχεια το πως θα διαχειριστεί το σκορ για να πάρει το πολυπόθητο τρόπαιο. Έδειξε πως μπορεί, το έκανε στην Τούμπα, το έκανε και στη Λεωφόρο. Στη Λεωφόρο έχει πιο μεγάλη αξία, αρχικά διότι είναι ο αντίπαλος του στον τελικό, και κατά δεύτερον γιατί η Λεωφόρος είχε κόσμο, σε αντίθεση με την άδεια λόγω τιμωρίας έδρα του ΠΑΟΚ.
Χρειάζεται διαχείριση… στη διαχείριση.
Απομένουν τρία ματς για το τέλος της σεζόν. Μία σεζόν που για τον Άρη έχει αγωνία μέχρι τέλους. Μία σεζόν που σε σχέση με άλλες «διαρκεί» περισσότερο. Ένα ποδοσφαιρικό καλεντάρι που «γέμισε» το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου μετά την πρόκριση επί της ΑΕΚ στα πέναλτι, στη φάση των «16» του Κυπέλλου Ελλάδος. Σε τρεις εβδομάδες είναι η μεγάλη ημέρα για τον Άρη. Η ιστορική ευκαιρία να γράψει ιστορία, και να φέρει ξανά τρόπαιο στο “Βικελίδης”. Μέχρι να φτάσουμε στις 25 Μαΐου, όμως, μεσολαβούν άλλες δύο αγωνιστικές στα Play-Offs (Λαμία εκτός, ΠΑΟΚ εντός), ενώ πριν από αυτά -ήδη- διανύει διακοπή η οποία πρέπει να μην αποσυντονίσει την ομάδα.
Μία διακοπή 17 ημερών σίγουρα αλλάζει πολλά, ωστόσο η ομάδα έχει δύο παιχνίδια για τη Super League μπροστά της για να φορμαριστεί ξανά και να είναι ακόμα καλύτερη στον τελικό. Για αυτό χρειάζεται διαχείριση. Σε αυτές τις 17 ημέρες να ξεκουραστούν αρκετά οι παίκτες για να είναι «φρέσκοι», αλλά ταυτόχρονα να μη βγουν τελείως εκτός ρυθμού και χάσουν τη συγκέντρωση τους. Από τις 15 μέχρι τις 25 Μαΐου ο Άρης θα δώσει τρία ματς. Τα λεπτά συμμετοχής πρέπει να μοιραστούν ανάλογα με το πως θα παίξει ο Άκης Μάντζιος στον τελικό, για να μην κουραστεί κανείς, και να ξεκουραστεί ο οποιοσδήποτε παίκτης νιώθει κάποια ενόχληση.