Οι Κιτρινόμαυροι χθες εξασφάλισαν την πρόκριση τους στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος Betsson, 14 χρόνια μετά, με το 0-0 κόντρα στον Παναιτωλικό, έχοντας νικήσει με 0-1 στο παιχνίδι του Αγρινίου.
Αυτός είναι ο πρώτος τελικός στην εποχή του Θεόδωρου Καρυπίδη στον Άρη, ενώ μόλις ο πέμπτος στον 21ο αιώνα. Οι Θεσσαλονικείς είχαν και τα προηγούμενα χρόνια πολύ μεγάλες ευκαιρίες να βρεθούν στην τελική φάση του θεσμού, χωρίς όμως να το καταφέρνουν.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΗΣ… ΤΟΥΜΠΑΣ – 2002/03
Τη σεζόν 2002/03 οι Κιτρινόμαυροι κατάφεραν και έφτασαν ως τον τελικό του Κυπέλλου, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον ΠΑΟΚ, ενώ το παιχνίδι είχε γίνει τότε στην… Τούμπα. Ναι, καλά ακούσατε, στην Τούμπα. Τώρα που ο Άρης το πρότεινε σαν έδρα, τους… πείραξε. Ο θεσμός τότε διέφερε αρκετά σε σχέση με το τώρα. Δεν υπήρχαν φάσεις των «64», «32», και ούτω καθεξής, αλλά υπήρχαν α’, β’, γ’ γύροι, προμητελικοί, ημιτελικοί, και ο τελικός.
Οι Κιτρινόμαυροι τότε απέκλεισαν σε διπλούς αγώνες τα Χανιά με δύο νίκες στον α’ γύρο (4-0 και 2-0), και θα έβρισκαν απέναντι τον Πατραϊκό για τον β’ γύρο. Και εκεί, με δύο νίκες (1-0 και 3-1) πήραν την πρόκριση για τη φάση των «16», όπως θα λέγαμε σήμερα (Σημείωση: Στον α’ γύρο του θεσμού συμμετείχαν 52 ομάδες, με 26 προκριθέντες. Οι έξι εκ αυτών πέρασαν στον τρίτο γύρο, στη φάση των «16», χωρίς αγώνα. Για αυτόν τον λόγο δεν υπήρχε φάση των «64», «32», κλπ, διότι δεν υπήρχαν αρκετές ομάδες).
Στην επόμενη φάση, ο Άρης κέρδισε σε διπλούς αγώνες τον ΠΑΣ με 3-0 και 1-0, για να βρει τον Εθνικό Αστέρα στα προημιτελικά, όπου με δύο νίκες 3-1 και 0-1, θα περάσει στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Έπεσε πάνω στο Αιγάλεω, το οποίο απέκλεισε με δύο ισοπαλίες (1-1 και 0-0), καθώς τότε μετρούσε το εκτός έδρας γκολ.
Παρά την πορεία του όμως στον τελικό, ηττήθηκε με 1-0 από τον Δικέφαλο του Βορρά στον τελικό της Τούμπας, με το γκολ του Γεωργιάδη στο 24′.
ΤΕΛΙΚΟΣ… ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ – 2004/05
Τη σεζόν 2004/05 ο Άρης έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, αυτή τη φορά όμως, στη χρονιά του, αυτό που τον ενδιέφερε ήταν το πρωτάθλημα καθώς κινδύνευε πολύ με υποβιβασμό. Τελικά, παρά το γεγονός ότι οι Κιτρινόμαυροι βρέθηκαν στον τελικό του θεσμού, είχαν ήδη υποβιβαστεί από την πρώτη εθνική κατηγορία, για δεύτερη φορά στην ιστορία τους. Έτσι, θα έδιναν έναν τελικό απέναντι σε έναν Ολυμπιακό, που όποτε και να τον πετύχεις, είτε στα καλά του, είτε στα “κακά”, δεν μπορείς να τον υποτιμήσεις. Πόσο μάλλον, όταν ο Άρης δεν μπόρεσε να σώσει την κατηγορία.
Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησαν 66 ομάδες στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου, με δύο εκ αυτών (Αθηναΐδα Κυψέλης και Αναγέννηση Καρδίτσας) να προκρίνονται χωρίς αγώνα στη φάση των «32». Στον α’ γύρο ο Άρης απέκλεισε με ανατροπή την Καβάλα (έχασε με 2-1 στο πρώτο ματς και στη ρεβάνς προκρίθηκε με 4-1). Στην επόμενη φάση, με δύο εύκολες νίκες επί του Ατρόμητου (5-0 και 3-0) ο Άρης πέρασε στη φάση των «16», όπου θα έβρισε τον Εθνικό. Και εκεί, με δύο νίκες με το ίδιο σκορ (2-1), πέρασε στα προημιτελικά. Απέκλεισε με δύο ισοπαλίες τον Απόλλων Καλαμαριάς (0-0 και 1-1), και στον ημιτελικό, ενώ ηττήθηκε με 1-2 εντός έδρας από την Ξάνθη στο πρώτο ματς, αντέδρασε και με 0-2 εκτός έδρας πήγε στον τελικό.
Εκεί συνάντησε τον Ολυμπιακό, Παμπελοποννησιακό Στάδιο της Πάτρας. Εν ολίγοις, ηττήθηκε εύκολα με 3-0 από τους Ερυθρόλευκους, οι οποίοι εκείνη τη χρονιά έκαναν τον νταμπλ, και λόγω αυτού, οι Θεσσαλονικείς βγήκαν στο UEFA Cup (νυν Europa League) ως φιναλίστ, αποκλειόμενοι από τη Ρόμα. Τότε ακούστηκε και το περίφημο «Άρη θυμήσου, μια ζωή μαζί σου».
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΑΥΤΑΤΖΟΓΛΕΙΟ – 2007/08
Ο Άρης βρέθηκε μόλις για τρίτη φορά σε τελικό Κυπέλλου σε διάστημα πέντε χρόνων, από το 2003 ως το 2008. Εκεί βρήκε ξανά τον Ολυμπιακό, από τον οποίο έχασε με 2-0, χάρις στα γκολ των Κοβάτσεβιτς και Ζεβλάκοφ (33′ και 53′).
Εκείνη τη χρονιά, η πορεία των Θεσσαλονικέων ξεκίνησε από τη φάση των «32», ή αλλιώς στον γ’ γύρο, όπου έπαιζαν οι νικητές του β’ γύρου κόντρα στις ομάδες α’ εθνικής. Επιπλέον, αξίζει να τονιστεί πως υπήρχαν μονοί αγώνες, και αν αυτός ο αγώνας έληγε ισόπαλος, τότε θα παιζόταν παράταση, και πέναλτι, αν χρειαστεί. Ο άρης κέρδισε με 0-1 στην Παράταση τον Άγιο Δημήτριο και προκρίθηκε.
Στην επόμενη φάση, πήγε να παίξει στην έδρα του Εθνικού Κατερίνης, όπου και έφυγε νικητής με σκορ 0-3. Στους προημιτελικούς, οι οποίοι πια ήταν διπλοί αγώνες, βρήκε την Ξάνθη, την οποία απέκλεισε με 1-0 στο δεύτερο ματς. Τέλος, στον ημιτελικό αντιμετώπισε τον Ατρόμητο Αθηνών, τον οποίο απέκλεισε με δύο νίκες (1-0 και 2-1).
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟ ΟΑΚΑ – 2009/10
Ο τελευταίος τελικός στον οποίο συμμετείχε ο Άρης για τα επόμενα 14 χρόνια. Στη διοργάνωση εφαρμόστηκε ειδικό φορμάτ αγώνων, το οποίο έλεγε πως, αν στους προημιτελικούς το πρώτο ματς έληγε ισόπαλο, τότε το ζευγάρι θα πήγαινε και σε δεύτερο παιχνίδι στην έδρα του φιλοξενούμενου, ενώ στους ημιτελικούς θα γινόταν διπλοί αγώνες ανεξαρτήτως αποτελέσματος στο πρώτο ματς.
Ο Άρης εκείνη τη χρονιά συμμετείχε στη φάση των «32», όπου απέκλεισε με 3-4 τον Ασπρόπυργο για να περάσει στον ε’ γύρο, ή αλλιώς φάση των «16». Εκεί με το «καθαρό» 2-0 απέκλεισε τον Αστέρα Τρίπολης και έτσι βρέθηκε στα προημιτελικά. Εκεί να δεις τι έγινε…
Ξανά αντιμέτωπος με την Ξάνθη η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Στο πρώτο παιχνίδι, η Ξάνθη προηγούνταν με 1-0 μέχρι τις καθυστερήσεις του αγώνα. Όλα έδειχναν πρόκριση για τους γηπεδούχους. Όμως…
Στο 90+4′ έγινε μπαλιά στην περιοχή, μία πρώτη κεφαλιά από τον Κάμπορα πήγε στο δοκάρι και στη συνέχεια από κοντά ο Νέτο έκανε το 1-1, στέλνοντας το ζευγάρι και σε δεύτερο παιχνίδι. Στη ρεβάνς του “Βικελίδης”, ο Άρης επικράτησε με 3-0 και πέρασε στον ημιτελικό. Εκεί, με νίκη 3-1 και ισοπαλία 1-1 στην Καβάλα, απέκλεισε την τοπική ομάδα και βρέθηκε στον τελικό.
Όμως, ένα… μακρινό σουτ του Σεμπαστιάν Λέτο στο 64′ έκανε το 1-0, το οποίο έδωσε το τρόπαιο στους Πράσινους.
Έκτοτε, ο Άρης έφτασε πολύ κοντά στον τελικό, χωρίς να παίρνει την πρόκριση. Τη σεζόν 2019/20, ο Άρης ηττήθηκε με 2-1 στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ, και θα διεκδικούσε πρόκριση στον τελικό στη ρεβάνς. Λόγω της πρώτης καραντίνας του Κορωνοϊού, το παιχνίδι άργησε να γίνει, και έγινε χωρίς κόσμο, στις 24 Ιουνίου. Ενώ ο Άρης προηγήθηκε με 1-0, και έκανε το 2-0 στις καθυστερήσεις του αγώνα, όλα έδειχναν πρόκριση. Και όμως…
Στις καθυστερήσεις ο Λιβάγια μείωσε σε 2-1, και στο πρώτο μέρος της παράτασης, ο ίδιος παίκτης έκανε το 2-2 και έτσι η Ένωση πήγε στον τελικό.
Την επόμενη χρονιά, η οποία ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με κεκλεισμένων γήπεδα σε όλη την Ευρώπη, ήταν μία ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία για τους Θεσσαλονικείς. Έχασαν με 2-1 από τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης», και ήθελαν νίκη με 1-0 για την πρόκριση. Ο Μπρούνο Γκάμα ευστόχησε σε πέναλτι στο δεύτερο ημίχρονο, και ο χρόνος κυλούσε, πάντα υπέρ των Κιτρινόμαυρων.
Το ρολόι έδειχνε σχεδόν 86 λεπτά συμπληρωμένα. Ο Άρης κρατούσε γερά στα χέρια του το εισιτήριο για τον τελικό. Σέντρα, μπλόκαρε ο Κουέστα, έπεσε κάτω για καθυστερήσεις. Με το που συμπληρώθηκαν τα 86′, ο Ισπανός έστρωσε κάτω την μπάλα για να κάνει βολέ, και από το πουθενά εμφανίστηκε ο Μπουχαλάκης που κρύφτηκε πίσω από το δοκάρι, και έκανε το 1-1, το οποίο σήμανε τον πικρό αποκλεισμό από το Κύπελλο, με αυτόν τον απίθανο τρόπο.
Και φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον αποκλεισμό από τη Λαμία την αμέσως επόμενη χρονιά. Μετά το 0-0 με απογοητευτική εμφάνιση στο “Βικελίδης”, ο Άρης θα έπαιζε τα ρέστα του στη Λαμία για την πρόκριση. Αστόχησε με Καμαρά από την άσπρη βούλα στην αρχή, και εμφάνιζε ξανά προβληματικά σημάδια. Το παιχνίδι πήγε παράταση. Στο 117′ ο Σούντγκρεν παραχώρησε ανόητο κόρνερ. Κεφαλιά Τζανετόπουλος και 1-0 η Λαμία. Ψυχρολουσία.
Στο 120+2′, όμως ο Σούντγκρεν κέρδισε πέναλτι για τον Άρη. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Γκάμα. Με γκολ, ο Άρης θα έπαιρνε την πρόκριση καθώς θα ίσχυε το εκτός έδρας γκολ. Γκάμα, παίρνει φόρα… η μπάλα πάνω στον Σαράνοφ, στην επαναφορά ο Γκάνεα άουτ…