Ο Μαρίνος Ουζουνίδης πήρε το τρίποντο στο ντεμπούτο στην άκρη του Κιτρινόμαυρου πάγκου, με τον Άρη να είναι ο… «κανονικός» από το 55′ και έπειτα.
Μία μέτρια εμφάνιση μέχρι εκείνο το σημείο, με τον Πανσερραϊκό να χάνει αρκετές καλές φάσεις για να προηγηθεί, και να υπάρξει τελείως διαφορετικό ματς. Όχι απλώς μέτρια, κάκιστη, μία «δεν βλέπεται» τύπου εμφάνιση, από τον Άρη. Ήταν προφανές πως ο νέος προπονητής του Άρη είχε πολλά να πει στους παίκτες του στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα.
…και το έκανε. Τους άλλαξε… μυαλά, και έτσι μπήκε ένας άλλος Άρης στο δεύτερο ημίχρονο. Μία ομάδα με διαφορετική ενέργεια, η οποία άσκησε πίεση και από το 55ο λεπτό και μετά πήρε τα ηνία σχεδόν ολοκληρωτικά. Είχε και δοκάρι στο 59′ με τον Νταρίντα, ενώ στο 70′ ο Σίστο χάνει εξ επαφής φάση, μία από αυτές που λες… «δεν χάνεται». Κι όμως, ο αμυντικός του Πανσερραϊκού έκανε ηρωϊκή επέμβαση με το σώμα σχεδόν πάνω στη γραμμή, κρατώντας το 0-0.
Στο 82′ ο Ουζουνίδης πέρασε ως αλλαγή του Νταρίντα τον Σαμόρα, κάνοντας τον Άρη πιο επιθετικό με δύο πλέον φορ στο χορτάρι. Τρία λεπτά μετά, δικαιώθηκε. Η μπάλα έφτασε -έστω και με δόση τύχης- στα πόδια του Κοσταρικανού, μετά από ενέργεια του Σίστο, και ο Σαμόρα την έκανε γκολ. Ένας ποδοσφαιριστής που έχει ακούσει… και τί δεν έχει ακούσει!
Η αλήθεια είναι πως η κριτική που του έχει ασκηθεί (και όχι ο ολικός μηδενισμός) είναι -σε γενικές γραμμές- δίκαιη. Παρουσιάζει γενικά μία απάθεια και αδιαφορία στην πλειοψηφία των αγώνων. Μην ξεχνάμε τη τεράστια χαμένη φάση σχεδόν μπροστά στην εστία στον τελικό του περασμένου Μαΐου…
Όπως και να’ χει, ο Σαμόρα χθες λύτρωσε τον Άρη και καλώς ή κακώς θα του δοθούν κι άλλες ευκαιρίες. Αυτή τη στιγμή οι Θεσσαλονικείς δεν έχουν την πολυτέλεια να χάνουν παίκτες, εκτός και αν έρθουν αντικαταστάτες…