Μετά την… ξεκούραση στη διακοπή των Εθνικών ομάδων, επιστρέφουμε στην κανονικότητα της… ελληνικής διαιτησίας, αναμένοντας τι «τέρατα» θα δούμε πάλι αυτό το Σαββατοκύριακο.
Επιστρέφουμε σε μία «κανονικότητα» στην οποία μας βγάζουν τρελούς και ευνοούμενους, ενώ οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται αδικημένοι, με τους διαιτητές που έβαλαν οι ίδιοι στους πίνακες. Επιστρέφουμε στην «κανονικότητα», στην οποία ο Άρης δεν είναι πρώτος με 9 βαθμούς αλλά 4ος με 5.
Δυστυχώς αυτή είναι η «κανονικότητα» του ελληνικού ποδοσφαίρου, την οποία ξεχάσαμε όσο αγωνιζόταν η Ελλάδα στο Nations League το περασμένο Σαββατοκύριακο, και την περασμένη Τρίτη. Η «κανονικότητα» η οποία περιέχει ανελέητο «κυνηγητό» στον Άρη, για να καθαρίσει όσο το δυνατόν νωρίτερα η υπόθεση της 4άδας, και από εκεί και πέρα να δουν αν μπορούν να του κόψουν την ευρωπαϊκή έξοδο μέσω της 5ης θέσης.
Το παιχνίδι στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ κρύβει πολλούς κινδύνους και… παγίδες. Παγίδες, όχι απαραίτητα αγωνιστικές, αλλά κυρίως εξωαγωνιστικές. Ήδη ο ορισμός του Σιδηρόπουλου στο ΟΦΗ-Άρης δείχνει -για άλλη μία φορά- την πρόθεση τους κόντρα στους Κιτρινόμαυρους, αλλά εδώ που φτάσαμε κάθε ορισμός διαιτητή σε αγώνα των Θεσσαλονικέων ακολουθείται από παράπονα, καθώς ο Άρης έχει αδικηθεί τουλάχιστον μία ή και περισσότερες φορές από όλους τους διαιτητές.
Αναμένουμε λοιπόν την επιστροφή στην «τοξικότητα»… χαχα τι λέω, «κανονικότητα» εννοώ…