Δεν σταματάει να γράφει ιστορία! Ο Λευτέρης Πετρούνιας για τρίτη συνεχόμενη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες κατέκτησε μετάλλιο, μετά το χρυσό το 2016 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και το χάλκινο στο Τόκιο το 2020, ήρθε ένα ακόμα χάλκινο μετάλλιο στο Παρίσι το 2024 αυτή την φορά.
Το πρόγραμμα του είχε βαθμό δυσκολίας 6.300 και το εκτέλεσε έξοχα με την έξοδο του να είναι εκπληκτική και να θυμίζει αυτή του Ρίο. Βαθμολογήθηκε με 15.100 και κατέκτησε την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο στον τελικό των κρίκων. Με αυτό το πέμπτο μετάλλιο στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, ξεπεράσαμε την συνολική συγκομοιδή των τεσσάρων μεταλλίων που είχαμε στο Τόκιο. Επίσης, ο Λευτέρης έγινε ο πρώτος αθλητής με τρία μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο αγώνισμα των κρίκων.
Διαβάστε αναλυτικά τις πρώτες του δηλώσεις:
«’Ηρθα για ακριβώς αυτό το πράγμα στην Γαλλία, έχω δουλέψει πάρα πολύ αυτά τα τρία τελευταία χρόνια μετά το Τόκιο. Μεσολάβησαν τρία Ευρωπαϊκά, ένα παγκόσμιο και ένα χειρουργείο. Και πολλά πράγματα που συνέβησαν πίσω στην Ελλάδα, δεν είμαι πλέον 20 χρονών είμαι 33 και έχω υποχρεώσεις. Με κάνει χαρούμενο εδώ που βρίσκομαι σε αυτό το βάθρο, ήρθαμε στοχεύοντας ένα μετάλλιο και δεν στοχεύαμε κάποιο συγκεκριμένο μετάλλιο, στοχεύεις πάντα όχι σε έναν τελικό την πρώτη θέση αλλά είχε πρωταρχικό ρόλο στο μυαλό μου και του Δημήτρη Ράφτη σε ένα από τα τρία μετάλλια καθώς δεν έχει ξαναγίνει στους κρίκους, αυτός ήταν ο σκοπός. Τώρα, εντόπισα κάποια λάθη πάνω στο πρόγραμμα στις δύο κατακόρυφους, μπορεί και ένα απλό μάτι να το καταλάβει που ήταν δέκα εκατοστά και δέκα εκατοστά. Θα μπορούσε να είχε ισοβαθμία με τον πρώτο και επειδή το πρόγραμμα μου είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, θα ήμουν εγώ πρώτος. Δεν ήρθε, δεν πειράζει είναι και πάλι βάθρο. Είναι άξιοι αντίπαλοι οι δυο Κινέζοι και με κάνουν και εμένα καλύτερο αθλητή. Από εκεί και πέρα σίγουρα (για αυτό και ξέσπασα σε κλάμματα) αν δεν είχα την οικογένεια μου, την Βασιλική, τα παιδάκια μου, την ομάδα μου τον Οδυσσέα Μπαξινό και την Ιβάνα Τζούριτς την φυσικοθεραπεύτρια μου, τον Νίκο Προβιά που είναι εδώ και έκλαιγε μαζί μου, όλη την Ελλάδα και τίποτα δεν θα ήτανε εφικτό όσο ήταν σήμερα. Μπορώ μόνο να σα πω ότι τεχνικά ήμουν άρτιος όλον τον καιρό που ήμουν εδώ αλλά σήμερα ήταν η πρώτη μου προσγείωση χωρίς βήμα από τότε που προσγειώθηκα στην Γαλλία. Αυτό είναι μια ένδειξη του πόσο πολύ το ήθελα και πόσο πολύ ήρθα εδώ για αυτό το πράγμα. Είμαι χαρούμενος, συγκινημένος, είδα τον Κώστα Παπανικολάου τον φίλο μου, είδα πολλούς Έλληνες. Δεν έχω να πω κάτι. Το απόλαυσα πολύ αυτό το ταξίδι, χαίρομαι πολύ που τελειώνει με ένα μετάλλιο. Στεναχωριέμαι πολύ για τον φίλο μου τον Γάλλο τον Σαμίρ, στους πρώτους του αγώνες έσπασε το πόδι του, στους δεύτερους του βγήκε τέταρτος και στην τρίτη του βγήκε πάλι τέταρτος. Θα μπορούσε να ήμουν εγώ στην τέταρτη θέση. Όλες οι θέσεις σε έναν τελικό Ολυμπιακών Αγώνων είναι πάρα πολύ τιμητικές και η συμμετοχή αλλά η συμμετοχή σε έναν τελικό είναι το 1-8 και το 8-1 πανεύκολα, απλώς θέμα της στιγμής και του ποιος είναι πιο ψύχραιμος, ποιος το ήθελε περισσότερο εκείνη την στιγμή. Ο Σαμίρ έκανε εξαιρετική δουλειά σήμερα, θα μπορούσε αν είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας να ήταν αυτός τρίτος. Έτσι εξελίχθηκε ο τελικός, έκανα και εγώ δύο λάθη που με έφεραν από την πρώτη θέση στην τρίτη. Είμαστε χαρούμενοι εγώ, ο προπονητής μου και όλη η ομάδα μου. Ανυπομονώ να γυρίσω στην Ελλάδα και στα παιδάκια μου. Ξεκάθαρα είναι το πιο μάγκικο μετάλλιο που έχω πάρει καθώς δεν έχω ξαναπροκριθεί πολλά χρόνια με έκτη θέση όπου ήθελε μια τρομακτικά καλή διαχείριση ψυχολογικά όλες αυτές τις μέρες αφενός και αφετέρου εφόσον στοχεύομε να προκριθούμε με την πρώτη ή δεύτερη θέση για να μπω μπροστά από τον έναν τουλάχιστον Κινέζο, προκρίθηκα με την έκτη όπου η κλήρωση της ήταν να αγωνιστώ τρίτος και έπρεπε να κάνω μια άλλη διαχείριση το πως με καλή ψυχολογία να αγωνιστώ μετά από δυο καλά σκορ αμέσως μετά. Οπότε κάναμε ανάποδα όλη μας την στρατηγική, να πάμε να κολλήσουμε όσο πιο κοντά γίνεται στους Κινέζους ή ανάμεσα τους ή από μπροστά τους ανάλογα με την εκτέλεση την δική μου προκειμένου να εξασφαλίσουμε το μετάλλιο έτσι και έγινε. Ήταν πολύ κοντά το σκορ μου με αυτό του δεύτερου και του πρώτου, οπότε είναι το μεγαλύτερο σκορ που έχω πάρει φέτος και χαίρομαι που έκανα δυο λάθη γιατί μπορώ να το πάω στο 15.300 και ακόμα καλύτερα. Είμαι αθλητής αγώνα, έχω πάντα καλή ψυχολογία στον αγώνα, έχω πολύ περισσότερο άγχος στον προκριματικό από ότι στον τελικό αυτό είναι δεδομένο, το έχω επιβεβαιώσει πια πλέον. Ο προπονητής μου πιστεύει παρά πολύ σε εμένα και αυτός είναι ο πρώτος λόγος που βρίσκομαι εδώ σήμερα. Οπωσδήποτε χρειάζομαι ένα καλό διάλειμμα για να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στην οικογένεια μου, στους ανθρώπους μου όμως δεν σταματάει τίποτα εδώ. Ο Αρμένιος που είδατε είναι 37 χρόνων, είναι πολύ δυνατός ήταν σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων και παρότι δεν είχε τον βαθμό δυσκολίας θα μπορούσε να διεκδικεί καλύτερες θέσεις, είναι πολύ καλός και πολύ σταθερός παρότι είναι 37. Εγώ είμαι 33, στους επόμενους αγώνες θα είμαι 37. Σίγουρα θα κάνω ένα αγωνιστικό διάλειμμα για τους επόμενους μήνες και θα επιστρέψω. Ο κώδικας της γυμναστικής αλλάζει υπέρ μου για καλή μου τύχη. Μειώνονται δυο ασκήσεις και όλα τα προγράμματα θα βγουν πιο εύκολα και επειδή εγώ μεγαλώνω, όποτε θα μπορώ να κάνω μια άριστη εκτέλεση οκτώ ασκήσεων έναντι δέκα και νομίζω πως κάνοντας μια καλή στρατηγική και βλέποντας τους αντιπάλους μου αυτή την χρονιά που θα είμαι έξω από αγωνιστική δραστηριότητα και θα φτιάξουμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα είναι ασυναγώνιστο».