Κέρδισε, αλλά όχι και για τέσσερα γκολ!

Ο Παναθηναϊκός χθες επικράτησε με 2-0 του Άρη ο οποίος του έβαλε δύσκολα, όπως χάρις στο γκολ που πέτυχε νωρίς η ομάδα του Τερίμ, έθεσε τις βάσεις για τη νίκη.

Ο Παναθηναϊκός ήταν εκρηκτικός στο πρώτο 20λεπτο του αγώνα, μετά έπεσε η απόδοση του και ανέβηκε αυτή του Άρη. Είχε το γκολ του Μπακασέτα στο 4′, είχε τετ-α-τετ, και δοκάρι με Ιωαννίδη, αλλά μέχρι εκεί στο πρώτο μέρος. Προφανώς, αν αυτές οι φάσεις κατέληγαν στα δίχτυα το σκορ θα ήταν 3-0 στο 17′. Στο ποδόσφαιρο όμως συνήθως δε γίνονται γκολ όλες οι καλές ευκαιρίες, κάτι το οποίο έγινε και εδώ.

Μετά το 20′ ο Άρης εγκλώβισε τον Παναθηναϊκό και έψαξε τις στιγμές του. Στο 24′ ο Ρόουζ έκανε τη κεφαλιά, με την μπάλα να βρίσκει στο χέρι του Ακαϊντίν και να καταλήγει στα χέρια του Ντραγκόφσκι, μία απόφαση που αν είχε καταλογιστεί ενδεχομένως να άλλαζε όλο το ματς. Είχε στο γύρισμα στο πίσω δοκάρι του Μορόν που παραλίγο να μπει αυτογκόλ στο 41′.

Έφτασε μία ανάσα από το 1-1 με τον Σαμόρα στο 47′ με τον Κοσταρικανό να αστοχεί από πολύ κοντά. Όλες αυτές οι φάσεις είναι μεγάλες. Αν θεωρήσουμε πως όλες οι καλές φάσεις μπαίνουν γκολ σε έναν αγώνα, τότε στο 47′ το σκορ θα έπρεπε να είναι 3-3. Δεν ήταν, ήταν 1-0. Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε το καλό του ξεκίνημα και πέτυχε γκολ, το οποίο είναι αμφιλεγόμενο, και έβαλε τον Άρη με την πλάτη στον τοίχο.

Και όταν γίνεται το 2-0 με πέναλτι που προήλθε από επίσης αμφιλεγόμενο φάουλ, τότε δεν μπορεί να κάνει πολλά η αντίπαλη ομάδα, η οποία δεν τα παράτησε. Στο 53′ ο Παναθηναϊκός είχε την τελευταία του φάση για πολλή ώρα με το τετ-α-τετ του Παλάσιος το οποίο εξουδετέρωσε ο Κουέστα.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε φάση με τον Γκαρθία στο 61′ με τον Ντραγκόφσκι να αποκρούει, και στο 75′ με το σουτ του Νταρίντα εκτός περιοχής που κατέληξε λίγο άουτ.

Μέχρι τώρα, έχουμε συλλέξει κάμποσες φάσεις. Αν αμφότεροι είχαν 100% αποτελεσματικότητα, τότε το “δίκαιο” σκορ, όπως αρέσκεται να λέγεται, θα ήταν το 5-5, σκορ διαστημικό αλλά σύμφωνα με τη λογική τους, “δίκαιο”.

Ανακεφαλαίωση. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε. Το πως δεν έχει σημασία, ή το σκορ. Πήρε το τρίποντο που τόσο ήθελε μετά από δύο ισοπαλίες. Το αν το γκολ του Μπακασέτα έπρεπε να μετρήσει, το αν το χέρι του Ακαϊντίν έπρεπε να δοθεί πέναλτι, και οι λοιπές αμφιλεγόμενες φάσεις, είναι περασμένα καθώς το φύλλο αγώνος έγραψε και δεν αλλάζει. Και για να τελειώσω, αν θέλουμε να είμαστε 100% δίκαιοι, έτσι όπως πήγε το ματς ήταν για 0-0. Το γκολ του Μπακασέτα προέρχεται από οφσάιντ του Παλάσιος, και το πέναλτι του Ιωαννίδη από φάουλ που δεν έχει γίνει ποτέ στον επιθετικό του Τριφυλλιού.

Ναι, ο Παναθηναϊκός κέρδισε, αλλά δεν άξιζε τόσα γκολ. Γιατί αν άξιζε τόσα γκολ, τόσα άξιζε και ο Άρης…