Ακόμη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της και ο φετινός απολογισμός είναι πολύ διαφορετικός σε σχέση με τον περυσινό.
Η ομάδα πέρυσι τερμάτισε τρίτη, αφήνοντας από κάτω της Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, και μάλιστα «πετώντας» εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων την ΑΕΚ με την μυθική ανατροπή από το 0-2 στο 3-2. Μυθική γιατί ο Άρης δεν είχε δείξει σε κανένα σημείο του ματς ότι μπορεί να αντιδράσει αν δεχθεί γκολ, πόσο μάλλον να βρεθεί με δύο τέρματα πίσω στο σκορ. Απίστευτα συμβαίνουν, μια φορά όμως.
Πέρυσι μας γλύκανε αυτή η ανατροπή και το 3 στα 3 στις τελευταίες τρεις αγωνιστικές, έχοντας κερδίσει με 0-1 τον ΠΑΟΚ μεσοβδόμαδα, 3-2 την ΑΕΚ το Σάββατο, και 0-3 τον ΠΑΣ την Τρίτη. Και πέρυσι χάθηκε ο στόχος του κυπέλλου, με χειρότερο τρόπο από ότι φέτος, ωστόσο η ομάδα τερμάτισε τρίτη στην βαθμολογία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, και ενώ για το μεγαλύτερο διάστημα της αγωνιζόταν με το -6 στην πλάτη της.
Φέτος η χρονιά ξεκίνησε πολύ διαφορετικά. Έγινε ολικό -και υπερβολικό αν με ρωτάτε- «ξήλωμα» στο περυσινό ρόστερ, με προσθήκες οι οποίες δεν αντικατέστησαν ποιοτικά τους ποδοσφαιριστές της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου. Παίκτες όπως οι Πίρσμαν, Γκρέι, Ενκουλού, Νταμπό, Ντιόπ, και Καμάτσο δεν ήταν αντάξιοι των προηγούμενων τους.
Η σεζόν ξεκίνησε με ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για τον Άρη, όπως και τις προηγούμενες σεζόν, ωστόσο δεν προχώρησε η διαδικασία και έτσι η ομάδα έμεινε εντός συνόρων από τον τρίτο προκριματικό γύρο του Κόνφερενς Λιγκ. Έκανε τρεις νίκες (Δύο με Γκόμελ και μία με Μακάμπι Τελ Αβίβ), αλλά, κατά τη γνώμη μου, όλη η πρόκριση χάθηκε στο άχαστο του Καμάτσο στο 90+5′ στο Ισραήλ, όταν ο Άρης έχανε με 2-0.
Πολύ γρήγορα λοιπόν ο Άρης προσγειώθηκε άτσαλα στο έδαφος, ενώ πολλοί «ονειροπάρθηκαν» μετά τα πέντε γκολ κόντρα στην Γκόμελ και πίστευαν πως χτίστηκε μία καλή ομάδα. Ωστόσο, αυτό που ήταν καλό ήταν η μεσοεπιθετική γραμμή, ελέω κυρίως των Πάλμα, Μαντσίνι και Μανού Γκαρθία, ενώ υπενθυμίζω πως τυφλωθήκαμε από την 5άρα κόντρα στην λευκορωσσική ομάδα.
Ξεκίνησε με νίκη τη σεζόν, γρήγορα όμως δέχθηκε ένα δυνατό «χαστούκι» από τον Παναιτωλικό στην 2η αγωνιστική, κάτι το οποίο ανάγκασε την διοίκηση να απομακρύνει τον Χερμάν Μπούργος, τον οποίο εδώ και μερικές εβδομάδες οφείλει γύρω στις 600.000 ευρώ. Οι λάθος επιλογές και τα μεγάλα συμβόλαια, πληρώνονται, και μάλιστα ακριβα.
Η ομάδα αγωνίστηκε χωρίς προπονητή και με τον Τόλη Τερζή στον πάγκο της για το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, το οποίο ήρθε ισόπαλο, ενώ πήρε το διπλό στην Τρίπολη με 0-2. Κέρδισε τον Ολυμπιακό με 2-1 στο πρώτο παιχνίδι του Άλαν Σκοτ Πάρντιου, έχασε τα δύο επόμενα κόντρα σε Βόλο και ΑΕΚ χωρίς να σκοράρει ούτε γκολ, κέρδισε με το ζόρι τον Ιωνικό, σε ένα παιχνίδι στο οποίο θα μπορούσε να χάνει με δύο και τρία γκολ διαφορά στο ημίχρονο.
Έχασε από τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό στις καθυστερήσεις, δεν κέρδισε ενώ είχε πολλές χαμένες ευκαιρίες τον ΟΦΗ εντός έδρας, τον εξανάγκασαν σε ισοπαλία κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι ακυρώνοντας καθαρό γκολ του Φαμπιάνο, ξέσπασε κόντρα στη Λαμία με το 5-0 και το 3-0 στην ανάπαυλα, και «κέρασε» τέσσερα γκολ στους «Ζωσιμάδες» για τη λήξη του πρώτου γύρου, με απολογισμό 6 νίκες, 3 ισοπαλίες και 4 ήττες.
Η χρονιά ξεκίνησε με τον Θ. Καρυπίδη να θέτει ως στόχο την διεκδίκηση του πρωταθλήματος, κάτι το οποίο χάθηκε πολύ νωρίς, πολύ πριν τη διακοπή για το Μουντιάλ και παράλληλα την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου.
Κέρδισε με ανατροπή τον Λεβαδειακό στην Βοιωτία με δύο γκολάρες Πάλμα και Ιτούρμπε για το Κύπελλο Ελλάδας, αλλά έμεινε στο 1-1 με την ίδια ομάδα στην 1η αγωνιστική του β’ γύρου. Κέρδισε 1-0 τον Παναιτωλικό στο «Κλ. Βικελίδης» ενώ σκόραρε άλλες δύο φορές, έχασε με 1-0 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα με γκολ που ήταν επιθετικό φάουλ, ξέσπασε με 3άρα κόντρα στον Αστέρα, κέρδισε με 1-0 στο δεύτερο παιχνίδι του Κυπέλλου τον Λεβαδειακό για να προκριθεί.
Σε διάστημα δέκα ημερών, ο Άρης έδωσε τέσσερα παιχνίδια, κερδίζοντας μόνο ένα. Έχασε ΤΡΕΙΣ φορές από τον Ολυμπιακό, και κέρδισε τον Βόλο με 3-0.
Συγκεκριμένα, έχασε με 1-0 στις 15 Ιανουαρίου, σε ένα παιχνίδι που του ακυρώσαν κανονικό γκολ, έχασε με ίδιο σκορ την Τετάρτη, ΠΑΛΙ με κακώς ακυρωθέν γκολ για το Κύπελλο, και μία εβδομάδα μετά αστόχησε σε πέναλτι με τον Γκρέι και έχασε με 0-1 για να αποκλειστεί για άλλη μια χρονιά από τον βασικό στόχο του.
Διασύρθηκε με 3-0 από την ΑΕΚ, ξέσπασε κόντρα στον ΟΦΗ με 0-3, κέρδισε με καλό πρώτο ημίχρονο τον Ατρόμητο με 2-1, έχασε με κακό πρώτο ημίχρονο 2-1 από τη Λαμία, και κέρδισε με 3-1 τον ΠΑΣ στο κλείσιμο της κανονικής διάρκειας.
Οι Κιτρινόμαυροι μπήκαν στο +1 από τον Βόλο και στην 5η θέση στην έξτρα διαδικασία, κάτι το οποίο δεν άλλαξε ως το τέλος.
Ο Άρης έχασε ετσιθελικά από τον ΠΑΟΚ με τρομερή σφαγή της διαιτησίας με πέναλτι και γκολ-οφσάιντ, ισοφάρισε και γκρέμισε τους πύργους προπαγάνδας κόντρα στον Ολυμπιακό ενώ έχασε με 2-0, στο «Γ. Καραϊσκάκης», έχασε με 0-1 από τον Παναθηναϊκό, έχασε με 3-1 από την ΑΕΚ ενώ του ακύρωσαν καθαρό γκολ που αν μετρούσε θα είχε ανατρέψει το σκορ.
Στην 5η αγωνιστική των Play-Offs ο Άρης, ουσιαστικά, θα έπαιζε τα ρέστα του για την 5η θέση κόντρα στον Βολο. Το έκανε με ευκολία καθώς πέρασε με σκορ 3-0 από το Πανθεσσαλικό, παίρνοντας αέρα τεσσάρων βαθμών. Κέρδισε με 2-1 τον Ολυμπιακό για να φτάσει στο +7, έχασε με 3-2 από τον ΠΑΟΚ σε ένα παιχνίδι που προηγήθηκε και νωρίτερα δεν δόθηκε κόκκινη στον Κουλιεράκη και πέναλτι στον Ματέο, κέρδισε με 4-2 τον Βόλο, και κλείδωσε και μαθηματικά την έξοδο του στην Ευρώπη για 5η συνεχόμενη χρονιά, για πρώτη φορά στην ιστορία του, βρισκόμενος στο +10 από τον Βόλο.
Έχασε με ανατροπή από την ανώτερη ΑΕΚ, και έχασε την ευκαιρία να φύγει με μεγάλη νίκη από τη Λεωφόρο κόντρα στον «άδειο» Παναθηναϊκό, έχοντας μείνει στο 1-1 και χάνοντας πέναλτι στο 78′.
Ήταν μια περίεργη χρονιά. Μία χρονιά που ο πήχης έπεσε σε σχέση με πέρυσι και σίγουρα έγιναν βήματα προς τα πίσω. Για παράδειγμα, όσον αφορά το “Big-5”, πέρυσι ο Άρης κέρδισε τρεις φορές την ΑΕΚ (2-1 εντός, 1-2 εκτός και 3-2 εντός), μία φορά τον Παναθηναϊκό (1-0 εντός), μία φορά τον Ολυμπιακό (2-1 εντός), και τρεις φορές τον ΠΑΟΚ (0-1 εκτός, 1-0 εντός και 0-1 εκτός). Σύνολο 24 βαθμούς από νίκες. Φέτος κέρδισε δύο φορές τον Ολυμπιακό, πήρε την ισοπαλία στο Φάληρο και έμεινε στο 1-1 με τον Παναθηναϊκο και στο 0-0 με τον ΠΑΟΚ, σύνολο 11 βαθμοί από ντέρμπι με νίκες και ισοπαλίες.
Η περασμένη σεζόν είχε στο τιμόνι της τρεις διαφορετικούς προπονητές, τον Μπούργος, τον Πάρντιου, και τον Τερζή, ο οποίος εν τέλει ανέλαβε το τελικό κρίσιμο κομμάτι της σεζόν με επιτυχία, πετυχαίνοντας τον τελευταίο και αυτονόητο στόχο της ομάδας.
Ήδη, βάσει των λεγομένων του Ρόμπερτ Παλικούτσα στην χθεσινή συνέντευξη τύπου όπου απαντούσε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για κάτι παραπάνω από δύο ώρες, έχουμε μία καθαρότατη εικόνα για αποχωρήσεις, πωλήσεις και μεταγραφές. Γνωρίζουμε πως ο Καμαρά δεν θα συνεχίσει, τι γίνεται με Πάλμα, με ποιους παίκτες μιλάει ο Άρης, ποιους θα κλείσει, κλπ.
Προς το παρών, γίνονται βήματα προς την σωστή κατεύθυνση, με τον αστερίσκο της παραμονής του Τερζή και τη νέα σεζόν να δημιουργεί ανησυχίες. Περιμένουμε τις πρώτες κινήσεις μέσα στην εβδομάδα, καθώς και τις πρώτες αποχωρήσεις, με μεγάλη ανυπομονησία…
