Χθες είδαμε τον Άρη με διαφορετική εμφάνιση σε κάθε ημίχρονο. Η “ασθένεια” του “δευτέρου ημιχρόνου” επανήλθε στον οργανισμό του Άρη, με τον Τερζή να αδυνατεί να διαχειριστεί τα τρικ του αντίπαλου προπονητή.
Στο πρώτο ημίχρονο, ως το πρώτο 20λεπτο, ο Άρης πιεζόταν από τον ΠΑΟΚ, ωστόσο μετά από εκείνο το χρονικό σημείο έσπασε την πίεση και βγήκε μπροστά, παίρνοντας τον έλεγχο του αγώνα. Το γκολ του Καμαρά ήρθε στο τέλειο σημείο για τον Άρη, ενώ ταυτόχρονα το άξιζε.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Λουτσέσκου άλλαξε τακτική και δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει ο Τερζής, με αποτέλεσμα την ισοφάριση και την ανατροπή εντός έξι λεπτών. Η γκολάρα του Νταρίντα, παρότι είναι επίδειξη της τεράστιας τεχνικής κατάρτισης του Τσέχου, δεν “έχει να λέει”. Πριν το γκολ του χαφ του Άρη στο 72′, πρώτη φάση στο δεύτερο μέρος για τον Άρη ήταν το διαγώνιο σουτ του Καμάτσο, τρία λεπτά νωρίτερα. Αυτό δείχνει πως οι Κιτρινόμαυροι δεν κατάφεραν να ισορροπήσουν την κατάσταση στο δεύτερο ημίχρονο, όπως στο πρώτο, και δέχθηκαν πολλές περισσότερες φάσεις, όπως αυτή για το 1-1 και το 3-2.
Προφανώς και η χρονιά τελειώνει, συνεπώς δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από τους τρεις βαθμούς την Τετάρτη κόντρα στον Βόλο, για να κλειδώσει και μαθηματικά την έξοδο στην Ευρώπη. Αυτό είναι φαινομενικά εύκολο να συμβεί καθώς η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη, ενώ το παιχνίδι θα γίνει στο «Κλ. Βικελίδης», κάτι που βοηθά τον Άρη.
Τα παραπάνω πρέπει να κοιτάξει η διοίκηση και κυρίως ο Παλικούτσα, ο οποίος πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο στις μεταγραφές, τον προπονητή και τον σχεδιασμό της ομάδας.
